
W magii i rytualistyce istnieje wiele narzędzi, dzięki którym możemy pomagać sobie w osiąganiu naszych zamierzeń i planów. Jednym z takich narzędzi są laleczki magiczne, które zresztą wykorzystywano w każdej kulturze od tysiącleci. Służyły wielokrotnie jako amulety, talizmany, fetysze oraz były narzędziem rytualnym.

W Egipcie stosowano woskowe lalki, które głównie wykorzystywano do uzdrawiania chorych narządów, ale też z drugiej strony do krzywdzenia wrogów. W Grecji z kolei lalki, tzw. kolossoi, wykonywano z gliny, brązu lub szmatek. Miały często zadanie ochronne, jednak najczęściej używano je w magii miłosnej, do rzucania uroków. Najbardziej jednak znane są laleczki voodoo. Ta magia często budzi przerażenie, ze względu na używanie jej w celu rzucania klątw. Jednak lalki te często były też tworzone przez kapłanów voodoo do czynienia dobra, do ochrony.

Choć tak naprawdę magia jest jedna, to ludzi i ich intencji jest wiele, nie zawsze zgodnych z dobrem drugiego człowieka. Sama lalka nie zawiera w sobie zła, to my ludzie nadajemy jej moc i wartość. Pamiętajmy o tym, przy każdym rytuale jaki wykonujemy, nie ważne czy jest to myśl wysłana w czyimś kierunku, czy złe słowo wypowiedziane w złości, czy specjalnie ułożony rytuał.
Z kolei w magii wiccańskiej zbożowe lalki symbolizują Wielką Boginię i przynoszone przez nią dary życia. Często też te laleczki służą magii miłosnej i poprzez inwokacje magiczne prosi się Wielką Boginię o miłość.
Inną nieco tradycję mają lalki Indian Hopi, przedstawiające Kaczynów lub inaczej Kachinów, czyli istoty nadprzyrodzone i duchy natury. Istoty te są pośrednikami między światem ludzi i bogów, których jest bardzo wiele i każdy z nich posiada swoje imię, funkcję, charakterystyczny ubiór z piór, skór i materiałów oraz charakterystyczną maskę. Lalki te zwane tihu, przedstawiają poszczególne bóstwa lub duchy. Każda z nich posiada maskę i wykonana jest z miękkiego drewna lub korzenia topoli.

Lalki te stosuje się podczas ceremonii sprowadzania deszczu. Inny zwyczaj polega na obdarowywaniu przez tamtejszych tancerzy, młodych kobiet. Taki dar ma zapewnić im zdrowie i płodność. Lalki te są następnie przechowywane w domach, jako amulety. Ponadto mężczyźni po osiągnięciu wieku męskiego, zbierają się w ceremonialnych pomieszczeniach zwanych kiva, gdzie poprzez te lalki zostają wprowadzani w tajniki obrzędowości i mitologii swojego ludu.

W Polsce do niedawna praktykowano zwyczaj topienia Marzanny (bogini), czyli kukły wykonanej z materiałów i słomy. Ten rytuał przed wiekami miał dla naszych przodków ogromne znaczenie. Powiązany był ze świętem zwanym Jare Święta. Miał za zadanie odpędzić Zimę i przywołać wiosnę oraz zapewnić obfitość plonów w nadchodzącym roku. Rytuał ten polegał na paleniu bądź topieniu owej Marzanny.
Bliższe nam kulturowo są również słowiańskie lalki, zwane motankami.

Motanki, czyli lalki tworzone z naturalnych materiałów, ziół, ziaren, kamieni, stanowią swoisty amulet lub talizman. Tworzone są w celu uzyskania konkretnych życzeń, bądź mają stanowić formę ochrony. Tak naprawdę cały proces tworzenia motanek w konkretnej intencji, to swoisty rytuał. Tradycja ta przetrwała na Białorusi, gdzie robi się żądanice i na Ukrainie, gdzie powstają motanki.
Natomiast obecnie tradycja tworzenia motanek zaczyna w Polsce przeżywać swój renesans. Uważam, że bardzo dobrze, gdyż cały proces kreacji i tworzenia tych lalek stanowi bardzo miły i przyjemny obrzęd.
Ukraińskie motanki, tzw. biereginie (czyli lalki ochronne) były wykonywane przez kobiety – matki i córki. Zadaniem tych lalek było chronić domostwo oraz osoby z rodziny. Ważnym elementem każdej takiej lalki, była twarz bez oczu i ust. Zdarzało się natomiast, że niektóre z nich miały krzyż równoramienny na twarzy, symbolizujący energię szczęścia, pomyślności – ogólnie pozytywnej energii.
Białoruskie żądanice są podobne, jednak te tworzone są w konkretnej intencji. Charakterystycznym ich atrybutem jest prezent, który należy podarować lalce, np. małą sakiewkę z ziołami, ziarnami, czy kamieniami lub jakiś guzik a nawet naszyjnik.
Ogólnie ujmując motanki wykonują zarówno kobiety jak i dzieci, matki i córki. Są one wyrazem kobiecej energii i siły, która drzemie w każdej z nich. (Autor: Ewa Rożnowska)
Jeśli pragniecie dowiedzieć się więcej informacji na temat tych magicznych lalek, polecam artykuł, pt. „MOTANKI – MAGICZNE LALECZKI.”
Wszelkie prawa zastrzeżone, kopiowanie całości lub fragmentu dozwolone w przypadku podania autora tekstu i linku źródłowego.