Istnieje osiem sabatów lub świąt, obchodzonych przez wiccan i wielu innych neopogan (współczesnych pogan), które to sabaty tworzą Koło Roku, zwane też Kołem Czasu. Każdy sabat w cyklu odpowiada jednemu z ważnych punktów zwrotnych w całorocznej podróży natury przez zmieniające się pory roku. Poświęcenie uwagi obrotom Koła Roku pozwoli nam lepiej dostroić się do cyklów energetycznych natury i wsłuchać się w to, co każda z pór roku chce nam przekazać, zamiast działać na przekór ich naturalnym prądom.
Koło składa się z dwóch grup, a każda z nich – z czterech świąt, a pomiędzy nimi wypadają sabaty. Jednym z nich jest Sabat Lammas (zwany także Lughnasadh), który obchodzony jest jako święto pierwszych żniw, zbiorów z ogródka czy pierwszych efektów z naszych wiosennych planów. Jest to radosny czas w roku, przepełniony wdzięcznością i nadzieją. Sierpniowy sabat jest jednocześnie otwarciem i zamknięciem, początkiem i kulminacją. W tym czasie dziękujemy za wszystko, co w naszym życiu wzrasta i prosimy o więcej. Celebruje się go od zachodu słońca 31 lipca do zachodu słońca 1 sierpnia, chociaż niektórzy świętują go około 5 lub 6 sierpnia, nazywając go Dawnym Lammasem czy Lammasem Tradycyjnym. Jego datę można ustalić na podstawie astrologii na dzień, w którym słońce dociera do 15 stopnia znaku Lwa.
Obecnie święto to nosi nazwę Lunasa i obchodzone jest w Irlandii w nocy z 31 lipca na 1 sierpnia i zwane jest festiwalem miłości. Wyznacza początek zbiorów pszenicy i jęczmienia oraz początek jesieni – według tradycyjnego kalendarza irlandzkiego.
Obchodząc sabat Lammas nie ma wyznaczonych standardów, chociaż można zauważyć pewne wspólne, dość popularne elementy. Z uwagi, że jest to czas celebrowania kończącego się lata i oczekiwania na nadchodzącą jesień, najważniejsze są kwestie zbiorów, wdzięczność oraz refleksja. Praktykowane są wówczas przyjęcia, na które każdy przynosi jedzenie (szczególnie ważne są: jabłka, kukurydza, chleb, kabaczki, zboża, orzechy, ziemniaki, jagody i owoce leśne) oraz napoje (w szczególności: wino, miód pitny oraz cydr), ale również różnego rodzaju pikniki, bądź wspólne zbieranie dzikich ziół. Obrzędy magiczne i rytuały skoncentrowane są na zagadnieniach obfitości, ochrony i płodności, chociaż niektórzy zwracają też uwagę na temat śmierci i pozbywania się tego, co stare i przebrzmiałe. Składane są wówczas ofiary do: konkretnych bóstw, takich jak Danu czy Lugh, ale również przodków i ogólnie rozumianych duchów zmarłych. Jeszcze inni podczas Lammas składają ofiary duchom natury, takim jak: driady czy inne chroniące roślinność nimfy. Pomimo różnic w praktykach poszczególnych osób ofiary Lammas niosą z sobą uniwersalny i prosty przekaz: „Dziękujemy!”.
Na wsi uroczystości tego sabatu koncentrują się przeważnie na rolnictwie, zaś w mieście funkcjonują zorganizowane i otwarte społeczności pogańskie, w postaci spotkań niewielkiej grupy znajomych, aż po festiwale, w których biorą udział setki osób. Są to m.in.: Green Spirit Festival – Festiwal Zielonego Ducha (USA), Lammasfest w stanie Iowa, Sacred Harvest Festival – Festiwal Świętych Plonów, Dzień uczty i tańca zielonej kukurydzy w Santo Domingo Pueblo, Widowisko Tullamore w Irlandii, Festiwal Lughnasa w Craggaunowen oraz Festiwal Timoleague (również w Irlandii), w Anglii zaś – Festiwal Lammas w Eastbourne, Jarmark Św. Andrzeja w Szkocji – najstarszy w Europie jarmark uliczny, urządzany do dziś. Najważniejsze elementy obchodów to: ucztowanie, gra na bębnach, tańce i rytuały. Wielu pogan ucztuje z rodzinami, z przyjaciółmi lub z sąsiadami, a głównymi potrawami są owoce, warzywa i chleb. Żywność może być postrzegana jako święta i magiczna, symbolizując tym samym chwałę przyrody i dary ziemi.
Warto w tym czasie odnowić swój kontakt z Ziemią, poprzez spędzenie trochę czasu w kontakcie z naturą, oddając się przemyśleniom i refleksji, kontemplacji i marzeniom. Można też udekorować dom i zrobić ołtarz dziękczynny, a nawet zrobić swoje magiczne narzędzia, do zrobienia których można użyć znalezionych kamieni, gałęzi czy patyków. Można stworzyć z nich swoją własną różdżkę, ochronne dzwonki, czy łapacz snów. Natomiast na kamieniach można namalować runy czy stworzyć własne amulety. Ciekawym pomysłem jest także jarzębinowy krzyż, który chroni i daje szczęście, bądź róg obfitości zapewniający nam dostatek. Przygotowując je można użyć olejków lub zapalić kadzidła, szczególnie o zapachu: cynamonu, jabłka, jeżyny, nagietka i paczuli. To także idealny czas na gotowanie – upieczenie chleba czy zrobienie szarlotki, przyrządzenie potraw z ziemniaków lub cukinii, pamiętając o prostocie dania bez używania konserwantów, sztucznych składników czy gotowych produktów.
Ważną rolę odgrywają tu zioła: bazylia (która odpowiada za ochronę, szczęście, miłość, bogactwo, dostatek), czarna jagoda (ochrona i uzdrowienie), czosnek (odpowiada za ochronę, siłę, obronę, oczyszczenie i odwagę), fenkuł (klarowność i obrona), jeżyna (to tworzenie więzi, dostatek, siła oraz namiętność), korzennik lekarski (przyciąga pieniądze, bogactwo, dobrobyt, wytrwałość i magiczną moc), liść laurowy (to zwycięstwo, tworzenie więzi, siły psychiczne, dobrobyt, komunikacja z duchami oraz magia senna) oraz rozmaryn (energie solarne, uzdrowienie, ochrona, przyjaźń, pokój, współpraca, miłość oraz dostatek).
W sabacie tym szczególną rolę odgrywają cztery gatunki drzew:
- dąb – magiczna moc, płodność, siła, ochrona, szczęście, miłość, energie solarne, odwaga i witalność;
- jabłoń – energie Bogini, dostatek, miłość, namiętność, siła, komunikacja ze zmarłymi, piękno;
- orzech laskowy – postrzeganie pozazmysłowe, mądrość, klarowność, miłość, kreatywność, płodność, szczęście, ochrona oraz siły magiczne;
- ostrokrzew – ochrona, obrona, tworzenie więzi, siła, wytrwałość, szczęście, moce magiczne oraz dostatek.
Rytuały sabatu Lammas to przede wszystkim ochrona stanu posiadania odnosząca się do domu, zwierząt i finansów, a także wszelkie rytuały przyciągające: dobrobyt, sukces, szczęście oraz płodność.
(Autor: Ewa Grabowska)
Wszelkie prawa zastrzeżone, kopiowanie całości lub fragmentu dozwolone w przypadku podania autora tekstu i linku źródłowego.
